(A trent'ann ma sum perdü anca mi...)


SCIENZA INFUSA NON SI DÀ:
Se non si studia non si sà

Al dialèt l’è mia na man da pitüra


Alura?

Alura cus’è?

Cosa sett nai in giir a dì?

Mi?

Si ti gh’ett dì al Poldo che mi summ un sufisctich.

No, no. Gh’ò dì al Poldo che sett un malarbètu che vörat sempro vègh rasonn ti.

Bèla diferenza

Bèla diferenza si. Sett vegnüü in avanti cuma se te avrissat vorüü damm quatar patonn … O no?

Si e no. Se mi vöri sempru vègh rasonn l’è parchè vün: riesci a cunta sü i mè ropp mei che ti e düü: che ti te sa sètat anga quando, mi al so, gh’ett rasonn da tra via.

Alura.

Alura ciapemm l’idea dal Sctevan che ho incontraa jeer e che al m’ha dì come tanti altri …

E l’è vera!

Ma cosa disatt adès che ho mo dì gnent. Al Sctevan, disevi, che al m’a cüntaa sü che nünn dal dialett, semm mia bon a fa di discurs inteligent, filosofich.

Ma l’è scemo quèll li?

Scemo o no. Gh’è nai dent in dala tescta da scti pori mosctri che la “cültüra” che l’è al savé, che jenn pö i tradizion e al leng, l’è doma dal taglian. Che nünn semm da seconda class.

A quescto l’è scemo davera. Pensa un po’ se al Dante al rasonava come loor. L’avrissa dovüü scriif la Divina Comedia in latin invece al l’ha scriicia in dru so dialètt: al taglian.

Gh’e cresü sü na generazion da gent che i so i parlavan “tagliacano” parché i gh’avevan incülcaa denta che al taglian al sarissa sctai: “ la lingua del futuro”, quii fascistoidi. E incöö, ammò, an pagomm i conseguenz…Anca la gesa però…

Ti casciat sempro dent la gesa come chi che i prövann gnanca e cascian sempro dént la saa dapartütt!

Ma benedetto, ciapa inchöö. Discütumm, discütumm da quesct e da quel’altro e pö i ta intervisctan sempro al tal e al talaltro prèvat. Al Papa che al dis che per la campagna anti aids gha va ciulà senza pirelli. I trascmission che sentat indoa i parlann da comandament…

Mi somm un uregiatt e tel sett ben anca ti. Ma l’è mia possibil che in dal domila sa poda domà parlà da Talmut e da Bibbia e Catechiscmo senza pensà al Rousseau, al Voltaire, al Montesquieu al Toqueville… orpunotu!

No no, incöö i parlan da comandament come se ti, doman matina, se tai seguissat mia, giò drizz a l’inferno. A brüsàtt i ciapp.

Che incöö gha narissa un poo püsee da quèla roba, al sarissa pö mia t gnaca maa. Ma adèss tra püblicità e tra al fatt creed che la leteratüra l’è morta perchè, “odie” ghenn piü da guèr…

Ho sentüü al Citati. L’altra sira dal Pivot. L’è riüscii a dì che finn a l’altro dì al mond l’ ha dai, talmént tanto, che, incöö, al sa riposa…

Al sa riposa parchè pensomm che al mond al scomincia e al finisss chi da nünn.

Bravo, e pö va ammò in giir a di , che al sofisctich somm mi.

Ciao a tüti

Ariis e verz.



di Federico Pedotti